"Voor Een Onvoorwaardelijke Erkenning Van De Besluiten Van Het Tweede Vaticaans Concilie"
De opheffing door de Paus van de excommunicatie van Bisschoppen van de conservatieve Broederschap Pius X, werd bekend gemaakt 24 januari 2009. Voor de ondertekenaars van deze petitie betekent dit feit dat personen die openlijk zijn opgetreden – en dit nog voortdurend doen -als tegenstanders van de veranderingen die begonnen zijn met het Tweede Vaticaans Concilie, weer in de R.K. Kerk worden opgenomen.
Gezien de antisemitische uitingen en de ontkenning van de Nationaalsocialistische Jodenvernietiging door hulpbisschop Richard Williamson en zijn aanhangers, delen wij de verontwaardiging van onze zusters en broeders van het Joodse geloof. Bovendien stellen we vast dat de houding van de Pius X-Broederschap ten opzichte van het Jodendom als geheel, niet beantwoordt aan de oproep van het Concilie tot een Joods-Christelijke dialoog. De uitspraken van de Duitse Bisschoppenconferentie en van het Centraal Comité van de Duitse Katholieken over dit onderwerp verheugen ons, alsmede de duidelijke stellingname van de Franse Bisschopsconferentie en van andere Bisschoppen.
De ondertekenaars interpreteren het opheffen van deze Excommunicatie als richtingaanwijzer, aangezien dit bijna gelijk valt met de betekenisvolle 50e herdenking van de aankondiging door Paus Johannes XXIII om een concilie bijeen te roepen. Deze wending naar het verleden roept de vrees op voor terugval van groepen binnen de Rooms-Katholieke Kerk in een anti-modernistische Enclave.
Deze stap terug opent de mogelijkheid dat groepen binnen de Rooms-Katholieke Kerk belangrijke documenten van het Tweede Vaticaans Concilie, die getuigen van een open geest en tekst, durven afwijzen, zoals bv. het Decreet over de Oecumene „Unitatis redintegratio“ , de Verklaring over de niet-christelijke religies "Nostra Aetate", de Verklaring over godsdienstvrijheid "Dignitatis humanae", en de pastorale Constitutie over de Kerk in de wereld van vandaag: "Gaudium et spes". Welke rampzalige uitwerkingen dit kan krijgen op de geloofwaardigheid van de Rooms-Katholieke kerk is bij lange na niet te overzien. De prijs hiervoor is zonder meer veel te hoog.
Naast alle respect voor de inspanningen van de Paus voor de eenheid van de kerk, zijn wij bijzonder verontwaardigd over het feit dat er kennelijk geen enkele voorwaarde gesteld is aan de hernieuwde toewending van het Vaticaan naar de schismatieke traditionalistenbeweging. Nog in juni 2008, de 20e verjaardag van de excommunicatie van Lefebvres, wees de Priesterbroederschap een oproep van de Heilige Stoel tot theologische en kerkpolitieke verzoening af, en weigerde een Vijf-punten verklaring met voorwaarden voor een mogelijke Heropneming in de Roomse Kerk te ondertekenen.
Terugkeer in de volle gemeenschap met de katholieke kerk kan alleen mogelijk zijn, wanneer de besluiten van het Tweede Vaticaans Concilie zonder enige beperking in woord en daad erkend worden, zoals dat ook vereist wordt in het Motu Proprio "Summorum Pontificum" met betrekking tot de Tridentijnse Ritus.
Zolang het Vaticaan zich alleen maar bekommert om de terugkeer van „verloren schapen“ aan de restauratieve rand van de Kerk en andere Excommunicaties niet opheft, aanstellingen van zowel vrouwelijke als mannelijke theologen die georiënteerd zijn op vernieuwing te niet doet, niet bereid is tot een internationale dialoog met hervormingsgezinde groepen, maakt het Rooms-katholieke kerkschip zwaar slagzij.
Essen, 28. januari 2009
V.i.S.d.P.: Prof. Dr. Norbert Scholl, Angelhofweg 24b, 69259 Wilhelmsfeld
